دانلود کتاب آه ، این

ذن فقط ذن است ، هیچ چیز با آن قابل مقایسه نیست . ذن منحصر به فرد است ، به این سبب که معمولی ترین و در عین حال غیرمعمولی ترین پدیده ای است که تاکنون برای آگاهی بشر رخ داده است . ذن معمولی ترین است ، زیرا دانش را باور ندارد و به ذهن معتقد نیست . اگر جدی هستی ، بیمار هستی و من گمان نمی کنم که جهان هستی بخواهد تو جدی باشی.من یک درخت جدی ندیده ام . یک پرنده ی جدی ندیده ام. یک طلوع جدی ندیده ام . یک شب پرستاره ی جدی ندیده ام . به نظر می رسد که این ها هرکدام به روش خودشان در حال خندیدن هستند .

اوشو ذهن را در درجه اول قبل از هر چیز دیگر به عنوان مکانیزمی برای بقا می‌بیند. تکرار استراتژی رفتاری که موفق بودن آن در گذشته ثابت شده‌است اما به گفتهٔ او متوسل شدن به ذهن و استفادهٔ غیرضروری از آن برای گذشته و آینده، توانایی انسان‌ها را برای زندگی درست در حال محدود می‌کند و باعث می‌شود که آن‌ها احساسات واقعی را سرکوب کنند و خودشان را از تجارب لذت‌بخش که به‌طور طبیعی در لحظهٔ حال بوجود می‌آید، محروم کنند:

ذهن دارای ظرفیت ذاتی برای شادی نیست. ذهن فقط در مورد شادی فکر می‌کند و قادر به احساس آن نیست…

نتیجه این است که مردم خود را با تمامی شیوه‌های اختلالات اعصاب، حسادت و نا امنی مسموم می‌کنند. او چنین استدلال کرد که سرکوب روانی که اغلب توسط رهبران مذهبی حمایت می‌شود، باعث ایجاد احساسات سرکوب شده می‌گردد که در قالب دیگری ظاهر می‌شوند. همچنین اشو معتقد است که سرکوب جنسی در جوامع منجر به حریص شدن جامعه نسبت به روابط جنسی می‌شود. به جای سرکوب، مردم باید به خودشان اعتماد کنند و پذیرش بدون قید و شرط داشته باشند. برای درک این مفهوم، از نظر اشو صرفاً نباید این موضوع به صورت عقلانی فهمیده می‌شد، چون ذهن تنها می‌تواند آن را به عنوان یک قطعه از اطلاعات درک کند. اشو همچنین بر رهایی از نفس انسان تأکید می‌کند که به باور او تمامی امیال، آرزوها و خواسته‌های انسان ناشی از نفس او است که موجب می‌شود تا انسان در آینده زندگی کند و از شادی محروم شود.