بهرام صادقی در ۱۸ دی ۱۳۱۵ در نجفآباد به دنیا آمد. او تا سال ۱۳۳۴ در اصفهان زندگی کرد و سپس برای ادامه تحصیل در دانشکده پزشکی دانشگاه تهران ، به تهران سفر کرد . از سن بیست سالگی همزمان با تحصیل در رشتهی پزشکی ، داستان هایش را در مجلات ادبی به چاپ میرساند . وی پس از سی سالگی کمتر مینوشت . اولین داستان کوتاه اش وقتی بیست سال سن داشت منتشر شد و «ملکوت» ، تنها داستان بلندش ، را در بیست و پنج سالگی منتشر کرد . مجموعه داستان «سنگر و قمقمه های خالی» ، داستان بلند «ملکوت» و چند داستان کوتاه پراکنده ، کل آثار او را تشکیل میدهند . همین دو کتابِ چاپ شده آنقدر بود که او را از بزرگترین داستان نویسان معاصر ایران و صاحب سبکی پیشرو بدانند . بهرام صادقی در شامگاه دوازدهم آذر ۱۳۶۳ به دلیل ایست قلبی در منزلش در تهران درگذشت .