مارتین هایدگر ، زاده ی 1889 و درگذشته ی 26 می 1976 ، فیلسوف بزرگ آلمانی بود . هایدگر در خانواده ای کاتولیک و سنتی در یکی از روستاهای ایالت بادن-وورتمبرگ به نام مسکیرش در جنوب غربی آلمان و در دل کوهستان آلپ به دنیا آمد . او مطالعه ی الهیات را از سال 1909 در دانشگاه فرایبورگ آغاز کرد و بعد از آن به فلسفه روی آورد . فعالیت هایدگر همواره تحت تأثیر استادش ، ادموند هوسرل بود . در نظر هایدگر ، تاریخ متافیزیک ، تاریخ غفلت از وجود و افتادن در ورطه ی موجودانگاری است . مقصود هایدگر از این تعبیر آن است که تاریخ کنونی فلسفه ، با خلط موجودشناسی و وجودشناسی ، از شناخت وجود به معنای اصیل آن بازمانده است . او مدتی از اعضای حزب نازی و نماینده ی این حزب در دانشگاه فرایبورگ بود . اندیشه های هایدگر ، الهام بخش اندیشه های بسیاری از متفکران پس از مدرنیته از جمله میشل فوکو ، ژاک دریدا و هانس-گئورگ گادامر بوده است .