این کتاب ، داستان زندگی یک استاد ۵۰ ساله ی دانشگاه هاروارد است که روان شناسی شناخت و زبان شناسی تدریس میکند . اما در اوج زندگی حرفه ای خود به بیماری آلزایمر زودرس مبتلا میشود . داستان این کتاب درباره ی هویت است ، درباره ی زندگی و دربارهی رابطه ی انسان ها با یکدیگر در مقابل بحران های بزرگ . درباره ی زنی است که در طول زندگیش درباره ی توانایی های ذهن خواند ، نوشت و حالا اسیر دیو آلزایمر شده که هر روز گوشه ای از ذهنش را به تاراج میبرد ، همان ذهنی که او را ، آلیس را می ساخت ، که آلیس را تعریف می کرد ، که هویت و یگانگی اش بود . زیبایی داستان آن است که از زبان خود آلیس روایت میشود ، از زبان کسی که هر روز میزان تخریب مغزش را می سنجد ، و این هنر نویسنده است که با چیره دستی ، خواننده را گام به گام و به موازات پیشرفت بیماری ، با آلیس همراه می کند . در نیمه ی این راه است که خواننده ، بی آنکه خود متوجه شود ، با آلیس ، درد جانکاه او ، اندوهی که وی را ذره ذره میخورد ، همدل و همدرد میشود . عجز او را درک میکند و وحشتش را می فهمد ، اندوه از دست دادن هر آنچه دوست میداشت ، وحشت و درد انتقال بیماری به فرزندانش و عجز در برابر آلزایمر . لیزا جنوا به خوبی توانسته عواطف این انسان درمانده را انتقال دهد ، و در این راه نه تنها از هنر نویسندگی اش بهره گرفته ، که سال ها در مورد بیماران آلزایمری تحقیق کرده است . ابتلای مادر بزرگش به بیماری آلزایمر برایش انگیزه ای شد که در رشته ی عصب شناسی از دانشگاه هاروارد مدرک دکترا بگیرد و در حال حاضر نیز برای نشریه ی انجمن ملی آلزایمر می نویسد .
1. لینک های دانلود پس از پرداخت قابل استفاده می باشند ، لطفا ایمیلتان را به صورت صحیح وارد کنید تا بتوانیم پس از خرید با شما در ارتباط باشیم .
2. لطفا هنگام خرید فیلترشکن خود را خاموش کنید .