نقد و بررسی کتاب آن چه زنان شادمان می دانند

کتاب «آنچه زنان شادمان می‌ دانند : چگونه یافته‌ های جدید در روان‌ شناسی مثبت می‌ تواند زندگی زنان را برای بهتر شدن تغییر دهد» (What Happy Women Know) ، نوشته دن بیکر (روان‌ شناس و بنیان‌ گذار برنامه‌ های بهبود زندگی در مرکز کانین رنچ) ، کتی گرینبرگ و اینا یالوف ، در سال ۲۰۰۷ منتشر شد . این کتاب با تمرکز بر روان‌ شناسی مثبت ، به زنان کمک می‌ کند تا شادی را نه به عنوان چیزی وابسته به عوامل خارجی (مانند ازدواج ، ثروت یا ظاهر ایده‌ آل) ، بلکه به عنوان مهارتی درونی و قابل یادگیری ببینند . بیکر با استفاده از داستان‌ های واقعی زنان ، تحقیقات علمی و ابزارهای عملی ، پنج «دام شادی» را معرفی می‌ کند – مانند کمال‌ گرایی ، حسادت ، انتقام‌ جویی و تمرکز بیش از حد بر روابط – و راهکارهایی مانند تمرین قدردانی روزانه ، بخشش و تمرکز بر نقاط قوت را پیشنهاد می‌ دهد . هدف ، بازسازی زندگی بدون تغییرات بنیادین است ، با تأکید بر تفاوت‌ های بیولوژیکی و اجتماعی زنان .

نقاط قوت

این کتاب به عنوان یک راهنمای الهام‌ بخش و عملی ستایش شده است . بسیاری از خوانندگان ، از جمله در بررسی‌ های وبلاگ‌ هایی مانند Sonderbooks ، آن را «عالی، امید بخش و مناسب برای دوران سخت» توصیف کرده‌ اند ، زیرا ایده‌ های مثبت را با نگاهی تازه بازگو می‌ کند و خواننده را به انتخاب شادی در لحظه تشویق می‌ کند . ساختار کتاب – با ۱۰ فصل کوتاه ، داستان‌ های واقعی زنان کانین رنچ و خلاصه‌ های عملی در انتهای هر فصل – آن را آسان‌ خوان و کاربردی می‌ سازد . برای مثال ، فصل‌ هایی درباره بازسازی روابط ، تعادل کار و زندگی ، و رهایی از غم ، ابزارهایی مانند «تصمیم‌ گیری به عنوان آزمایش» یا «قدردانی به جای حسرت» ارائه می‌ دهند که برای زنان در هر سنی مفید است . در بررسی Girls Can’t WHAT ، آن را «قدرتمند و ضروری برای دختران دبیرستانی» خوانده‌ اند ، زیرا ریشه‌ های فرهنگی و تکاملی دام‌ هایی مانند کمال‌ گرایی (با ارجاع به کتاب «اسطوره زیبایی» نائومی ولف) را به خوبی توضیح می‌ دهد و راهکارهای غیر تهاجمی برای غلبه بر آن‌ ها پیشنهاد می‌ کند .

نقاط ضعف

با وجود نقاط مثبت ، کتاب از انتقادهایی نیز بی‌نصیب نیست . Publishers Weekly آن را به دلیل تکیه بر «حقایق بدیهی» و تعمیم‌ های سطحی درباره زنان (مانند «بیشتر زنان خودشان را به اندازه کافی نمی‌ شناسند») نقد کرده و می‌ گوید ایده‌ ها اغلب کلیشه‌ ای و جنسیت‌ زده به نظر می‌ رسند ، مانند تأکید بر اولویت روابط بر کار که زنان را به دام سنتی می‌ اندازد .

جمع‌ بندی

به طور کلی ، این کتاب برای زنانی که به دنبال انگیزه‌ ای سریع و مثبت برای تغییر نگرش هستند ، گزینه‌ ای ارزشمند است – به ویژه اگر با افسردگی ناشی از روابط یا فشارهای اجتماعی دست و پنجه نرم کنند – اما برای کسانی که به عمق علمی یا دیدگاه‌ های فمینیستی نیاز دارند ، ممکن است سطحی و کلیشه‌ ای به نظر برسد . اگر به روان‌ شناسی مثبت علاقه‌ مندید ، آن را بخوانید ، اما با کتاب‌ هایی مانند «جریان» میهای چیکسنتمیهای برای عمق بیشتر ترکیب کنید .