صمد بهرنگی در ۲ تیر ۱۳۱۸ در محله چرنداب در جنوب بافت قدیمی شهر تبریز در خانواده‌ ای تهی‌ دست چشم به جهان گشود . پدر او «عزت» و مادرش «سارا» نام داشتند . صمد دو برادر و سه خواهر داشت . پدرش کارگری فصلی بود که بیشتر به شغل زه‌ تابی (آنکه شغلش تابیدن زه و تهیه کردن رشته تافته از روده گوسفند و حیوانات دیگر باشد) زندگی را می‌ گذراند و خرجش همواره بر دخلش فزونی داشت . برخی اوقات نیز مشک آب به دوش می‌ گرفت و در ایستگاه «وازان» به روس‌ ها و عثمانی‌ ها آب می‌ فروخت . بالاخره فشار زندگی وادارش ساخت تا با فوج بیکارانی که راهی قفقاز و باکو بودند به قفقاز برود . رفت و دیگر بازنگشت .