ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی ، معروف به ناصرخسرو (۳۹۴–۴۸۱ ه.ق) از شاعران بزرگ فارسی زبان ، فیلسوف ، حکیم و جهانگرد ایرانی و از مبلغان مذهب اسماعیلی بود . وی در قبادیان از توابع بلخ متولد شد و در یمگان از توابع بدخشان درگذشت . وی بر اغلب علوم عقلی و نقلی زمان خود از قبیل فلسفه و حساب و طب و موسیقی و نجوم و کلام تبحر داشت و در اشعار خویش به کرات از احاطه داشتن خود بر این علوم تأکید کرده است . ناصر خسرو به همراه حافظ و رودکی جزء سه شاعری است که کل قرآن را از برداشته است . وی در آثار خویش ، از آیات قرآن برای اثبات عقاید خودش استفاده کرده است .